Hy was sy Ma se kind

Hy was sy Ma se kind 

al het hy als neffens sy siel verloor

was hy steeds haar kind

al het almal hul rug op hom gedraai

was hy steeds sy Ma se kind

al was sy wil geknak

sy siel gekneus

sy lyf verinneweer,

hy was steeds,
vir altyd,
 sy Ma se kind.

Hy was sy Ma se kind.

in die sagte bries van die bergwind het hy sy troos gesoek
 en soms gevind

'n hond, 'n meerkat, 'n eekhoring en selfs 'n uil
het die ongerepte geborge kind in hom ontdek.

 Bome, hoë bome het hom altyd bekoor
hy kon liries raak oor 'n denneboom
soos 'n wildsbokkie wegraak in 'n bos.
In die ritsel van die veld
in die suis wind
kon hy homself verloor.

Die wind, die see, die berg
daar kon hy ongehinderd en vry bly droom
daar waar hul hul uitgestrekte arms gewillig om hom vou
sonder oordeel
sonder eise

as geen mens kon of wou.

In sy bejaarde ou Ma se oog was dikwels 'n huiwerige traan

as sy verweg gedink het, 

gewonder het,

gebid het,

oor die afgedwaalde seun

hy was immers steeds sy Ma se kind.

Met die jare heen het die juk van die lewe te swaar geraak

sy kunstigheid vir ewig van sy hande gewyk

die swaarkry na elke winter het sy merk gelos
nou sweef sy siel saam met die wind, die see en die bos.

Hy was tog steeds immers sy Ma se kind

hy was ook
my Ma se kind

Ma se kind - my boetie - ek soek jou steeds in elke dennebos
ek luister steeds vir jou stem in die wind
Mag liefde en vrede hul arms om jou vou
jou elke aand aan die slaap wieg

Die driewiel is opgerig ter nagedagtenis aan Ingrid Jonker wat baie van haar kindertyd in Gordonsbaai deurgebring het wat op die strand daar aangebring is.  Die woorde wat wat daarby verskyn is:

"The child just wanted to play in the sun"  en

"The child peers through windows of houses and into the hearts of mothers"