2014-01-22

Ou Lady, Blompot - After Bleddie All

As 'n volwaardige skrywer beskou ek my nou allermins, eerder as 'n ongereelde tjommelende griffelaar.  'n Gedagte begin in my kop rond te dwarrel en as die suid-oos, wat rerig woes kan waai hier in die Weskaap, dit nie totaal in sy glory waai nie, dan kan hierdie gedagte vir lank hier in my onderbewussyn rondskarrel.

Dit gebeur deesdae so bleddie selde, dat ek al gedink het dat die tyd aangebreek het om my Griffelblad netjies toe te vou soos 'n boek wat nou sy mufwordstadium bereik het en dit virewig in mufboekwêreld in te stuur.  After all, as ek begin kyk na die bladsye waar sommige sogenaamde professionele skrywers hul opinies uitdruk oor die ongeskrewe en geskrewe reëls; etiket; aanvaarbare skryftermes en -terminologieë; uitdrukkings; bruikbare anglisismes en blah di bleddie blah van skryf, dan dink ek, demmit, hul's seker after all bleddie reg en ek moet my plek mooi ken in hierdie wêreld en my p's en q's met sorgsaamheid kies.  Is ek vermetel optimisties om te dink dat hierdie griffels, hierdie ritmelose tjommels van my vir enigeen iets kan beteken en dat mense maar eenvoudig netjies beskaafd is, niks kommentaar lewer nie terwyl hul hul vreklag in hul nimmereindigende kennisvolle moue? 

Nou ja, soos liewe Ma sou gesê het as sy nie geweet het wat om te sê wanneer sy nie saamstem nie maar ook nie eintlik weet wat om te sê nie: 'nottendêm!'.  So, ek gaan maar so aantjommel op my manier al is dit nou net vir jou en my.  

Noudat ek dit uit my sisteem het - gaan ek maar vir my 'n glasie Two Oceans gooi, omdat die boeing oor is en ook omdat ek kan.  As Ma nog geleef het, sou sy ewe reggeskuif het in stille afwagting vir iets uit haar Blompot se pen, nes ek deesdae in stille afwagtig sit op my eie Blompot se kreatiwitasies (ja ek weet dis nie in die woordeboek nie so what?) om dit later verstommend te aanskou.  Ma het tog altyd so graag oor my gebrêg weet jy - my haar Ou Lady of Blompot genoem. Selfs die oppassers by Robari wat so mal was oor Ma, het saans vir haar gevra: 'en was Ou Lady weer hier vandag Ouma?'  

Om nou die griffelblokkasie te probeer loswikkel, laat ek maar vertel wat nou hier in my kop rondswem, met behulp van die glasie Two Oceans.  As ek die woord 'Ma' tik dan is daar 'n onmiddellike emosie wat hier in my opwel wat nie lank duur voor my oë in twee oorlopende poele beland nie, ten spyte van die feit dat dit nou alreeds vier-en-ietsie jaar is sedert die engele vir Ma kom haal het, toe sy vyf-en-negentig-en-'n-half was.  Wanneer dit effe oorgeloop het dan is daar 'n stortvloed van gedagtes wat in my kop ronddans - so baie gedagtes wat so verskriklik vinnig in my kop die cha-cha doen, dat dit vir my moeilik is om die dans te stop en een te kies!  Laat ek tog maar probeer.

Robari in Somerset-Wes.  Ma het  soontoe getrek toe die engele vir Pa kom haal het - een maand voor sy negentigste verjaarsdag. Sy was ag-en-tagtig-en-'n-half.   (Dit is 'n ander storie, want die gedagte laat my steeds nou en dan bleddiewil snik en dis nou al elf-en-ietsie jaar after bleddie all! Bleddie all - Ma was lief om dit te sê - nooit gevloek nie - net ge-bleddie all).  So ek beter nou die familietradisie voortsit - after bleddie all.)

Anyway, (Ma se ander woord wat sy van gehou het om te gebruik wanneer sy woorde en sinne en stilstuipes probeer las het), Ma het aangepas in die ouetehuis aan die onderkant van die dorp en vir die eerste keer in haar lewe was sy drie maaltye per dag bedien.  Sy moes knyp om nie die borde bymekaar te maak en kombuis toe te neem en te bleddiewil te was nie.  After all (o  ja - nog 'n Ma-frase) - sy was 'n stoere boervrou, 1914 gebore in die dae van oortollige jarelange se swaarkry.

Ou Lady het gereeld gekuier en Ma se kamer mooi getooi met beddegoed, gordyne en fieterjasies.  Een ding wat Ou Lady nie kon hanteer nie, was die afgeskeepte tuin by die aftree oord (hul hou nie van die woord ouetehuis nie).  Dit was aaklikg.  Dit was droog.  Die laaste 3 plante het hygend gewag dat hul ook verlos word van hul stryd.  Tot eendag. Ou Lady het stilletjies, ten spyte van 'n gegrommigheid oor watertekorte, haar voet kaalvoet neergeplak en in die tuin begin spit en grawe, tot groot vermaak van almal.  Met die verloop van tyd het die oumensies stuksgewys uit hul kamers gekom en kom kyk wat aangaan.  'n Opening is later in 'n muurtjie gemaak sodat hul makliker met hul rolstoele, walkertjies en kieries om die snuif-en-vroetel beplante area kon beweeg.  Ou Lady het die plantmuur met kompos en vrolike plante belaai - elke plant kon gekneus en gesnuif word.  Daar was katjiepierings, tiemie, sterjasmyn, sweetpeas en 'n vrolike mengelmoes van plante.  

Ma was eintlik skaam, het ek agtergekom.  Negentig somers en ek vind uit Ma was 'n skaam meisie en nie voor-op-die-prêm soos heelwat van die pretensieuse ou tannies nie.  Anyway, my skaam Ma sou dan buite kom sit het naby my  terwyl ek rondkruip in die tuin en begin gesels met die tannies wat uitgeskuifel gekom het uit hul kamers. 'Isn't this so lovely', 'I love it',  'I wonder who she is', sou ek hul hard hoor fluister. Dan sou Ma ewe vermakerig regopperig sit en haar ek-wil-nie-brêg-nie maar after bleddie all, 'its my daughter', met 'n blatante brêggerige klank in  haar stem.  Dan het Ou Lady maar skaamweg dieper in 'n bos lekkergekry vir my brêggerige skamerige ou Ma en met nuwe ywer tuingemaak.

Ou Lady het versot geraak op weerloserige oumensies en sy het telkens na haar asem gesnak as sy die onverwagte lekkerkry uitdrukking sien wanneer sy 'n katjiepiering of 'n vroetelbossie kruie in 'n gekreukelde afgetrede ou hand kon druk.   

Ou Lady;  Blompot; Ongereelde Griffelaar; sy is maar hier rond.  Tot later!

Liewe Ma op die muurtjie waar Ou Lady geplant het

Sterjasmyn, kappertjies en pienk magrietjies

Liewe Ma se hande met 'n takkie sterjasmyn

Bont vrolike bedding

'n Bejaarde tannie wys ons hoe om te HoelaHoep

Twee vriendinne wie ek gereeld in Checkers gekry het -
hul in my kar gehelp het en vir 'n plesierritjie geneem het
voor ek hul gaan aflaai het

Prettige Heather wys Ou Lady die HoelaHoep

Liewe Ma op die blommende muurtjie

Liewe Ma by die fonteintjie wat nie meer wou fontein nie.  'n Vrag kompos
en 'n paar plantjies sweetpeas later, was sy die pronkerige vrolikheid self
  










5 comments:

  1. .. after bleddie all ek like jou blog; moet nottendem ophou griffel..

    ReplyDelete
  2. Ek het nou afgekom op jou blog...kan nie onthou hoe nie..soos dit maar gaan met die internet en die muis...
    Ek het baie gelees en alles geniet. Was ek nader, het ek in jou tuin kom loop.
    Dankie vir persoonlike lekkerleesstories.
    Ronelle

    ReplyDelete
    Replies
    1. Baie dankie Ronelle - ek is so bly jy het daarop beland en bietjie daardeur gedrentel. So het ek dan nou ook op jou blog beland. Ek wens weer ek kon 'n dag jou fassinerende wêreld deel.

      Delete
  3. Haai, is hier nog mense wat inloer?

    ReplyDelete

Los vir my 'n griffeltjie .. ek's mal oor briefies ;)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...